Dodatek pielęgnacyjny jest świadczeniem comiesięcznym, które wypłacane jest łącznie z emeryturą lub rentą. Świadczenie to stanowi pomoc ze strony państwa na rzecz przynajmniej częściowego pokrycia kosztów, które wynikają z pełnej lub częściowej niezdolności do samodzielnego funkcjonowania.
Dodatek pielęgnacyjny to specjalne świadczenie, które przyznawane jest przez ZUS. Osoby, które mogą otrzymać taki dodatek, to osoby uprawnione do otrzymywania emerytury lub renty, uznane za całkowicie niezdolne do pracy i samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie lub osoby, które ukończyły 75 lat. Zgodnie z prawem, za osobę całkowicie niezdolną do pracy uważa się osobę, która utraciła zdolność podjęcia jakiejkolwiek pracy. Z kolei niezdolność do samodzielnej egzystencji w społeczeństwie definiowana jest jako naruszenie sprawności organizmu, które powoduje konieczność stałej lub długotrwałej opieki, a także pomocy ze strony innej osoby.
Osoba, która ubiega się o dodatek pielęgnacyjny powinna przedstawić dowody poświadczające, że ze względu na zły stan zdrowia osoba ta musi korzystać z pomocy innej osoby. Wspomniana opieka polega nie tylko na pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych (mycie, ubieranie), ale także na zaspokojeniu pewnych potrzeb zewnętrznych (tj. kupieniu, przyniesieniu do domu zakupów itp. działań). Tak więc tu należy barć pod uwagę nawet niemożliwość samodzielnego zrobienia zakupów, czy ugotowania posiłku.
Co więcej, aby móc ugotować jedzenie należy najpierw zrobić zakupy, a ich niemożliwość zrobienia już definiowana jest jako niezdolność do prawidłowego funkcjonowania i zaspokajania podstawowych potrzeb. Zazwyczaj w przypadkach, kiedy osoba ubiegająca się o dodatek pielęgnacyjny nie możne samodzielnie wychodzić z domu (bez opieki), dodatek przyznawany jest bez większych problemów.
Podstawą otrzymania dodatku, jak w większości przypadków, jest przedstawienie kompletnej i rzetelnej dokumentacji poświadczającej stan naszego zdrowia i kondycji fizycznej, a nawet kondycji psychicznej. Dokumentację bez problemu powinien wydać lekarz prowadzący daną osobę, zazwyczaj są to nawet lekarze rodzinni. Czasami oczywiście ZUS może wnioskować o uzupełnienie dokumentacji, wszystko oczywiście zależy od rodzaju rozpatrywanego przypadku.
Zgodnie z prawem, dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie, która uprawniona jest do emerytury lub renty, ale przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w innym zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym. Jak w większości przepisów i w tym przypadku są pewne wyjątki, a mianowicie, dodatek przysługuje osobom, które przebywają poza placówkami opiekuńczymi przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu. Aby otrzymać dodatek pielęgnacyjny należy udać się lekarza- orzecznika ZUS-u, który stwierdzi lub nie, całkowitą niezdolność do pracy i do samodzielnej egzystencji. Osoby, które ukończyły 75 lat otrzymują dodatek pielęgnacyjny z urzędu, bez dodatkowych oświadczeń.
Jeżeli planujemy ubiegać się o dodatek pielęgnacyjny, powinniśmy złożyć odpowiednie dokumenty:
– zaświadczenie o stanie zdrowia (zazwyczaj wystawione przez lekarza prowadzącego nasze leczenie),
-dokumentację medyczną lub inne dokumenty, które będą miały znaczenie dla wydania pozytywnego orzeczenia
– odręcznie napisany wniosek o przyznanie prawa do dodatku pielęgnacyjnego.
We wniosku należy też zaznaczyć, w jaki sposób osoba zainteresowana powinna otrzymać decyzję o przyznaniu lub odmowie wniosku (osobiście lub za pomocą urzędu pocztowego).
Ile wynosi dodatek pielęgnacyjny? Wysokość dodatku pielęgnacyjnego w 2018 roku wynosi 215,84 zł, kwota ta wypłacana jest raz na miesiąc. Podobnie jak i emerytura, dodatek pielęgnacyjny jest corocznie waloryzowany, co oznacza, że ulega on podwyższeniu wraz z waloryzacją świadczeń emerytalnych.
Raz w roku, a dokładnie 1-szego marca, ma miejsce zmiana wysokości dodatku pielęgnacyjnego. Co ważne, dodatek pielęgnacyjny jest wolny od podatku dochodowego i nie podlega też egzekucji sądowej czy egzekucji administracyjnej. Wypłata tego świadczenia następuje wraz z wypłatą emerytury/renty, w terminach, które określone są w decyzji o przyznaniu tego świadczenia.
Całe postępowanie w sprawie przyznania dodatku pielęgnacyjnego (w przypadku, gdy świadczenie to nie jest przyznawane z urzędu, w związku z ukończeniem przez osobę zainteresowaną 75-tego roku życia), rozpoczyna się na wniosek osoby zainteresowanej lub jej ustawowego przedstawiciela. Wniosek można złożyć w placówce ZUS, która przyznała i wypłaca osobie zainteresowanej świadczenie emerytalno-rentowe. Wniosek ten składa się na kilka sposób: osobiście lub za pośrednictwem poczty.
